12. Traballo colaborativo. BSCW y RSS.

BSCW:

BSCW (Basic Suport for Collaborative Work: soporte básico para traballo colaboraivo), é unha ferramenta que permite crear na web un espazo de traballo compartido, onde poder desenvolver e manter almacenados proxectos de forma totalmente fiable e segura, dende distintas plataformas ( Windows, Linux,Unix...).
Algunhas das vantaxes que ofrecen o BSCW son:
-Permite crear zonas de traballo entre persoas situadas en distintas partes do mundo.
-As áreas de traballo teñen restrinxido o acceso unicamente os membros rexistrados.
-Os documentos publicados nas áreas de traballo encóntranse dispoñibles en de calquera momento e paracalquera usuario, posto que se encontran almacenados no servidor e non nos ordenadores locais.
-A información contida no BSCW pódese ler e modificar.
Para poder utilizar BSCW requírese unicamente dispoñer dunha dirección de correo electrónico POP3 para rexistrarse como usuario, un navegador de Internet e ser invitado por un grupo de traballo para participar nel. Xeralmente, os espazos BSCW
utilízanse en foros universitarios ou de investigación.
Para iniciarse o manexo dos BSCW, Rede Iris ofrece un acceso público a un deles. Para acceder a el, teremos que:
1. Abrir o navegador e conectar coa dirección:
httpcvu.rediris.es/pub/bscw.cgi/0/21
2. Facer clic sobre unha das carpetas, por exemplo, Aprendizaxe, e sobre o nome dun dos documentos que se mostraran dentro, para visualizalo.
En cada unha das reás de traballo, e dependendo do software utilizado para a súa creación, dispoñeremos de botóns para realizar as operacións básicas, como editar un documento, codificalo, volver publicalo, crear unha carpeta, etc...

RSS

 Son a siglas de Really Simple Syndication, o que poderiamos traducir ao castelán como redifusión web, e consiste en publicar artigos simultáneamente en diferentes medios a través dunha fonte común; é dicir, é unha forma de ofrecerche os contidos para que calquera que desexe incluílos nos seus paxinas web resúltelle doado facelo. Un exemplo diso son os titulares de noticias que moitos medios de comunicación ofrecen gratuitamente e que se actualizan de forma automática, facendo posible que mostre na paxina web ou no escritorio a información actualizada en tempo real.
Polo tanto, RSS é un formato de documento que permite actualizar as novidades e noticias dun sitio web, de forma totalmente transparente para o usuario. Para ler este tipo de documento requírense programas especiais denominados RSS readers, pero que actualmente se encontran incluídos en todos os navegadores web.
Existen moitas empresas que ofrecen a posibilidade de incluír en paxínalas web, e de forma gratuíta, o seu propios titulares de noticias.
Por exemplo, para incluír titulárelos do diario El Pais, devense seguir os siguientes pasos:
1- Abrir o navegador coa dirección:
http://www.elpais.com/rss/index.html

2. Facer clic sobre unha das categorias de noticias que se mostran na parte central.Por exemplo, España
3. Seleccionar a opción Na sua propia paxina, do menu que aparece
4. Completar o formulario para darse de alta como usuario dos titulares.
5. Facer clic sobre Continuar
6. Seleccionar o formato co que se incluiran, o tamaño da ventana e o numero de titulares.
7. Cando hayamos seleccionado o formato mais apropiado para a paxina web na que se incluiran os titulares, tendremos que facer clic sobre Enviar codigo.

A forma de incluir o código necesario para que se mostren os titulares na paxina web é a seguinte:

8. Abrir a conta de correo que se utilizou para rexistrarse.
9. Abrir a mensaxe recibida, cuyo asunto sera Titulares en su web de ELPAIS.com
10. Abrir o ficheiro codigo titulares.txt
11. Visualizar o código fonte se non se houbese aberto con un editor de texto
12. Copiar dito código e pegalo na páxina web na que se desea incluir.

13. Gardar e publicar a páxina, para comprobar que funciona correctamente e que os titulares se actualizan en tempo real.

10. Blogs

Concepto básico sobre os blogs.

Os blogs son actualmente un medio de de opinión, utilizado por infinidade de persoas, con distintos obxectivos: Manifestar a súa opinión acerca de temas políticos, informar sobre un tema concreto, etc.

Un weblog é un sitio blog que permite a unha persoa ou a un grupo, poñer as súas opinións a disposición de todos os usuarios de Internet, así como o intercambio de opinións entre aqueles usuarios que o autor web desexe.

Algunhas características son:

- Unha entrada é cada un dos artigos que publica o autor ou autores do blog. Os artigos publicados polo invitados do blog denomínanse comentarios.
- A publicación dos comentarios prodúcese a través dun formulario, sempre que o autor de blog o permita.
- As entradas e comentarios publicadas no blog ordénanse cronoloxicamente.
- Nun blog adoita haber enlaces aos comentarios ou entradas anteriores. Tamén ten unha lista de enlaces a outro blog recomendado, que se adoita denominar blogrol.
- Todos os blog conteñen unha lista de amigos, aos que o autor autoriza a publicar comentarios.
-Ademas do texto, é posible incluír imaxes e vídeos. 
- Un dos seus compoñentes definitorios, en calquera plataforma que soporten blogs, é a capacidade de engadir meta-información sobre as súas temáticas cun tag ou unha etiqueta.
 

Eslogan de Bolgger.

Cómo crear un blog.

Para crear un blog é necesario conectarse á páxina dalgúns servidores que ofrecen esta opción gratuíta. O que imos utilizar para desenvolver é la coctelera, cuxa dirección é www.lacoctelera.com.


Eslogan de la coctelera.
unha vez na páxina da cocteleira, se déven realizar os seguintes pasos:
1- Facer clic sobre o enlace Crea o teu blog
2- Completar o formulario cos datos que se solicita.
O nome de usuario que se use no rexistro, sera o que se use posteriormente para acceder ao blog. Así, a dirección web do blog creado, será wwwlacoctelera.com/ nome de usuario

Páxina dun usuasio de la coctelera

O contrasinal permitirá publicar as diferentes entradas e xestionar as opcións de configuración do blog.
3- aceptar a casa lin e acepto as condicións de servizo.
4- Facer clic en continuar.
5- Seleccionar a aparencia que se desexa dar o blog, activando o botón da opción correspondente a un dos equipos que se ofrecen na páxina.
6- Facer clic no botón continuar.
7- Facer clic sobre o enlace Publica a túa primeira historia.


O titulo do blog e o primeiro artículo.


mentres se crea o blog e ao facer clic sobre o enlace publica a túa primeira historia, mostrásese unha páxina nova para introducir información básica: O titulo do blog información sobre o autor, artigos novos, etc. Para iso teremos que:
1- Facer clic sobre o cadro Título, para introducir o texto que figurará na cabeceira do teu blog e unha breve descrición do seu contido.
2- Facer clic sobre gardar.
3- Facer clic sobre o cadro Sobre o meu e escribir unhas lineasacerca do autor.
4- Facer clic sobre o enlace gardar.
5- Facer clic sobre o enlace novo artigo e escribir o primeiro artigo que se publicara no teu blog.
Facer clic no enlace publicar. Se non rematamos de escribir o artigo e quixeramos continualo máis tarde, faremos clic sobre o botonGardar borrador.

Blogger
Blogger é un servizo creado por Pyra Labs, e adquirido por Google no ano 2003, que permite crear e publicar unha bitácora en liña. Para publicar contidos, o usuario non ten que escribir ningún código ou instalar programas de servidor ou de scripting.
Os blogs aloxados en Blogger xeralmente están aloxados nos servidores de Google dentro do dominio blogspot.com. Ata o 30 de abril de 2010, Blogger permitiu publicar bitácoras a través de FTP.

Funcionalidades:

Editor de entradas WYSIWYG, que poden ser programadas.
Deseñador de equipos, que permite personalizar o aspecto do blog sen saber código.
Publicación en dominios personalizados, cambiando a dirección de publicación por defecto en blogspot.com a calquera dominio de internet.
Adición de imaxes e videos a través do editor de entradas.
Acceso público ou restrinxido ao blog.
Arquivo anual, mensual, semanal ou diario de entradas de blog.
Equipos dinámicos, que permiten visualizar o contido dun blog a través dunha interfáz que aproveita as bondades de jQuery, HTML5 e CSS3.
Comentarios opcionais en entradas e páxinas do blog.
Páxinas asíncronas con contido estático.
Publicación a través de teléfonos celulares (móbiles) mediante mensaxes de texto Servicio de mensaxes curtas, mensaxes de texto multimedia Sistema de mensaxería multimedia e aplicacións oficiais para dispositivos con sistemas operativos iOS ou Android.
Publicación a través de correo electrónico.
Sindicación RSS de entradas do blog, entradas por etiquetas, comentarios do blog, comentarios por entradas, páxinas estáticas e comentarios por páxinas.
Integración con aplicacións de terceiros, así como unha API de datos para desenvolver aplicacións propias. 

Páxina de blogger.

9.Traballos colaborativos. Wikis

Ferramentas e colaboradoras.
Normalmente, a idea que se ten de Internet é a de ser unha gran fonte de información na que se pode encontrar todo tipo de documentos. As xa coñecidas ferramentas como o correo electrónico, as listas de distribución, os chats e os grupos de noticias permiten intercambiar arquivos e opcións, aínda que o uso se veu facendo delas dende a popularización de Internet estivo enfocado mais cara ao ámbito ludico que cara ao laboral.
Non obstante, as novas ferramentas que xurdiron na rede están enfocadas á realización dun traballo concreto, especialmente, un traballo que implica a participación e colaboración de multiplespersoas.
Entre as novas ferramentas, que permiten o traballo colaboradorestan os wikis, os blogs, os BCSW e os RSS.

Wiki
Os wikis constitúen unha das formas máis novidosas de colaboración que ofrece Internet.Un Wiki é un sitio web que se constrúe a partir de moitos autores. Basicamente consiste nunha colección de páxinas web, que poden ser visitadas ou editadas por varias persoas, sen pasar por ningun tipo de revisión ou censura previa.
O primeiro Wikiweb foi creado por ward cunningham en 1995, quen deu nome ao concepto wiki e creo o primeiro servidor wiki. mais tarde en 2001, se inicio o proxecto wikipedia, consiste na creación dunha enciclopedia virtual, que hoxe en día é o Wiki mais usado do mundo.
Un dos principais problemas do wiki é o vandalismo, que consiste en introducir erros, contidos inapropiados, ofensivos, agregar publicidade ou simplemente incumprir as normas do wiki.
Para solucionar este problema pódese tomar algunha medida como: bloquear temporalmente o vándalo a través do seu IP, bloquear a páxina na que se están a producir os feitos e, en caso de extrema gravidade bloquear toda a base de datos wiki.A maior parte dos wikis actuais conservan un historial de cambios que permite recuperar doadamente calquera estado anterior e ver que usuario fixo cada cambio, o cal facilita enormemente o mantemento conxunto e o control de usuarios nocivos. Habitualmente, sen necesidade dunha revisión previa, actualízase o contido que mostra a páxina wiki editada.A principal utilidade dun wiki é que permite crear e mellorar as páxinas de forma instantánea, dando unha gran liberdade ao usuario, e por medio dunha interface moi simple. Isto fai que máis xente participe na súa edición, a diferenza dos sistemas tradicionais, onde resulta máis difícil que os usuarios do sitio contribúan a melloralo.

Dada a gran rapidez coa que se actualizan os contidos, a palabra «wiki» adopta todo o seu sentido. O «documento» de hipertexto resultante, denominado tamén «wiki» ou «WikiWikiWeb», prodúceo tipicamente unha comunidade de usuarios. Moitos destes lugares son inmediatamente identificables polo seu particular uso de palabras en maiúsculas, ou texto capitalizado - uso que consiste en poñer en maiúsculas as iniciais das palabras dunha frase e eliminar os espazos entre elas - como por exemplo en EsteEsUnEjemplo. Isto converte automaticamente a frase nun enlace. Este wiki, nas súas orixes, comportábase dese xeito, pero actualmente respéctanse os espazos e só fai falta encerrar o título do enlace entre dous corchetes.

wikis e blogs

a diferenza entre estes é que o primeiro é un sitio web constituído por todas as persoas que queiran colaborar, co obxectivo de crear un lugar de coñecemento, mentres que os blog son creados por unha persoa, neles publícanse artigos e opinións censurados polo autor, sen un obxectivo final.

Como crear un wiki.
Existen varios servidores que ofrecen a posibilidade de crear e aloxar un wiki de forma gratuíta, aínda que moitos están en inguas.
En todos eles, a forma de procesar é similar e en todo caso perfectamente indicada. Aquí, crearemos un wiki a través de wikispace.com, para iso teremos que:
1- Abrir o navegador e conectar coa dirección webwww.wikiespaces.com.
2- Completar o cadro Join Now, cun nome de usuario ,con un contrasinal, unha dirección de correo e un nome para o wiki.
3- Facer clic en join.
4- Completar de novo o contrasinal.
5- Activar a opción public, para que calquera usuario que o desexe pode completar a información wiki.
6- Facer clic en join.
O wiki é creado. Para acceder a el completar a páxina inicial e o resto que información que se quere incluír, se debe:
7- Escribir a dirección na barra de direccións do navegador (nombre.wikispace.com).
8- Facer clic no boton edit this page.
9- Completar o contido da páxina utilizando os botóns que se mostran na pantalla superior da ventá do editor.
10- Cando se finalice facer clic en Save.

Usos dos wikis.

Poden realizarse buscas en varios wikis á vez, mesmo nesta web e na de Ward, utilizando un MetaWiki.
O wiki é unha práctica innovadora que expandiu o seu uso, por exemplo, ás empresas, as cales utilizan este medio para que o coñecemento adquirido polos traballadores poida ser compartido e complementado por todos, utilízase como unha ferramenta que favorece a innovación.

8. A sociedade da información.

Alfabetización dixital.
A aparición das novas tecnoloxías da información e comunicación supuxo a creación, en breve espazo de tempo, de novos medios de acceso á información, como Internet ou a telefonía móbil. Con eles apareceron novas linguaxes e novas formas de comunicar.
A alfabetización dixital consiste na aprendizaxe dos coñecementos necesarios para entender e utilizar axeitadamente as tecnoloxías e as linguaxes imprescindibles para vivir na sociedade da información.
Trátase en definitiva de estar capacitado para responder criticamente aos estímulos e esixencias dun ámbito cada vez mais complexo, con gran variedade de fontes, medios de 
comunicación e servizos.

Nos países como Africa non hai tanta tecnoloxía.

Aspectos positivos e negativos da sociedade da información.
As tecnoloxías da información e comunicación están a influír en todos os aspectos da vida e da organización social. O seu dominio esténdese a todos os campos de da actividade humana, como a creación e organización de emprego, a relación entre persoas, a distribución do poder na sociedade, a forma de adquisición do coñecemento e da percepción da realidade, etc.
É evidente que a sociedade da información proporciona múltiples vantaxes facilitando o acceso á información e simplificando un gran número de tarefas, sen a utilización das novas tecnoloxías, converteríanse en tarefas realmente tediosas. Non obstante, é conveniente deterse un momento nos inconvenientes e prexuízos que o abuso destas tecnoloxías pode levar consigo.

hoxe en día todo o mundo ten ordenadores.

A importancia da veracidade da información.
A posibilidade de conseguir mais información favorece ao estudo e á investigación, pero o feito de que acha mais non asegura o éxito, pois é moi difícil separar a información boa da que non serve. Pódese ter a sensación de que se esta informado de todo e ao instante, e sen embargo,tener unha visión totalmente deformada da realidade.

Internet ten miles de usos.

Do alfabetismo informático ao analfabetismo verbal.
É unha evidencia, que se vén poñendo de manifesto ano tras ano, que a capacidade de comprensión lectora estase a debilitar de forma xeral, non só porque os mozos len cada vez menos libros,sino porque aumenta a lectura de mensaxes breves e fraccionadas, como os que produce a navegación por Internet, os chat ou o correo electrónico. Así a alfabetización informática podería vir acompañada dun crecente analfabetismo verbal, a maior dificultade en construír frases completas e polo tanto dificultades de expresión con todas as complicacións que iso leva consigo.
Deterioración dalgunhas habilidades.
Hai séculos, cando cando as mans empezaron a usarse para agarrar, trepar, tirar obxecto como pedras e frechas, se produciron cambios na estrutura do cerebro e do sistema nervioso dos seres humanos, que desenvolveron novos patróns de pensamento. Non obstante, a evidencia dos cambios ou danos ao desenvolvemento cerebral que poden producir as novas tecnoloxías só estanse a facer patentes despois de anos ou décadas do seu uso intensivo. É o caso dos teléfonos móbiles, cuxos posibles danos están a ser documentados unha década despois de iniciarse o seu uso masivo.
Globalización das sociedades da información.
Aínda que os aspectos que presenta a comunicación global son innumerables, existen algúns aspectos sobre os que convén reflexionar e será necesario mellorar, se se desexa conseguir unha sociedade global.
Aspectos positivos:
- Non monopolización da información polos medios de comunicación e maior liberdade de expresión polos cidadáns.
- Gran mobilidade da información.
- Gran cantidade de información que se pode transmitir, adquirir e procesar mais rápido.
- Permite estar mais informado do que sucede en calquera parte do mundo.
- Interacción que se pode establecer con outras persoas a través da rede.
- Ampla as relacións diplomáticas entre países
- Permite a transculturizacion... permitindo coñecer os estilos de vida doutras nacións
- Permite a circulación mais doado de mercadoría e tecnoloxía
Aspectos negativos:
- Falta de control para seleccionar información debido ao exceso que existe. Mais información non implica mellor información, nin un uso eficaz desta.
- Se todo é todos, os autores non sacan ningún beneficio.
-Os países desenvolvidos son os que teñen o poder sobre os outros. A tecnoloxía non é un medio de alcance de todo o mundo, non existe igualdade de oportunidades, polo tanto, non elimina barreiras.
- O ámbito sociocultural determina o acceso ás novas tecnoloxías mais que o nivel económico.
-Xera unha interdepencia entre as nacións que a integran... implica unha perda na integridade das culturas e aínda mais, afecta ás nacións en vías de desenvolvemento pois se vería con maior forza ás nacións xa desenvolvidas.
-A perda paulatina de aranceis, alfándegas e outros tributos estranxeiros, que co tempo, se non se toman medidas axeitadas podería xerar grandes problemas afectando aos países, mais pobres.

O uso de sms abreviados fai que aumenten as faltas de ortografía

7.Fundamento teorico de Internet

Protocolo de comutación de paquetes TCP/IP.

Internet permite conectar ordenadores de todo o mundo independentemente do sistema operativo que teña que utilicen e a subrede á que pertencen. Para que isto sexa posible é necesario ter un protocolo común único, de forma que todos os ordenadores poidan interpretar e entender correctamente a información. O que usan os ordenadores conectados a Internet é o protocolo TCP/IP.
O protocolo de transmisión TCP/IP (Transmisión ControlProtocol/Internet Protocol) en realidade é un sistema de protocolos. O primeiro, TCP, baséase en dividir paquetes, na orixe, a información que se envía a través da rede; estes paquetes viaxasen por distinto camiño ata chegar ao seu destino e recompoñerse de novo. O segundo, IP, dirixe a información axeitadamente a través de Internet.
Vantaxes e incovenientes:
O conxunto TCP/IP está deseñado para enrutar e ten un grao moi elevado de fiabilidade, é adecuado para redes grandes e medianas, así como en redes empresariais. Utilízase a nivel mundial para conectarse a Internet e aos servidores web. É compatible coas ferramentas estándar para analizar o funcionamento da rede.
Un inconveniente de TCP/IP é que é máis difícil de configurar e de manter que NetBEUI ou IPX/SPX; ademais é algo máis lento en redes cun volume de tráfico medio baixo. Non obstante, pode ser máis rápido en redes cun volume de tráfico grande onde haxa que enrutarun gran número de tramas.
O conxunto TCP/IP utilízase tanto en campus universitarios como en complexos empresariais, onde utilizan moitos enrutadores e conexións a mainframe ou a ordenadores UNIX, así como tamén en redes pequenas ou domésticas,en teléfonos móbiles e en domótica

Que e un host.

O termo host utilízase para referirse a un ordenador cuxa función é dun punto de inicio e final da transferencia de datos a través de Internet, é dicir, un ordenador encóntrase conectado permanentemente a Internet e a través do acceden todos os que estean conectados ao.Os usuarios deben utilizar anfitrions para ter acceso á rede. En xeral, os anfitrions son computadores monousuario ou multiusuario que ofrecen servizos de transferencia de arquivos, conexión remota, servidores de base de datos, servidores web, etc. Os usuarios que fan uso dos anfitrions poden á súa vez pedir os mesmos servizos a outras máquinas conectadas á rede.

Direción IP. 

Cada ordenador conectado a Internet ten unha dirección exclusiva que o distingue de calquera outro ordenador do mundo dirección do mundo. Esta dirección está formada por catro números separados por puntos en cada un dos cales se toman valores do 0 ao 255. Por exemplo, os seguintes números poderían ser direccións IP: 130.238.44.5.
En ocasións fanse distincións entre direccións IP publicas e privadas. A dirección IP pública é a que se usa para distinguir o equipo cando navega por Internet, descárgase o correo ou faise uso de de calquera dos servizos da rede. A dirección Ip privada é a que ten asignado o noso ordenador. Habitualmente estas coinciden non obstante cando a conexión se fai atreves dunha rede privada, usando un router, a IP publica poderá ser a do router e a privada a que identifica ao ordenador o a rede.

Como averiguar a dirección IP.

Para coñecer a IP se devén realizar os seguintes pasos:
1. Facer clic en inicio.
2. Seleccionar todos os programas, accesorios, símbolos do sistema.
3. Escribir o comando ipconfig e pulsar intro.

O sistema de nomes de dominio DNS.

Inicialmente é o número do ordenadores conectados a Internet era limitado, polo que abondaba unha simple táboa para asociar cada equipo co seu IP.el número de usuarios foi crecendo esponencialmente,de modo que recordar a IP de cada un deles volveuse imposible.
Para solucionar este problema e facilitar o acceso aos usuarios púxoselle nome aos ordenadores conectados á rede, de forma que fose innecesario recordar direccións IP. Así se creo o nome de sistema de Nomes de Dominios (DNS) que permitía identificar a entrada mediante un sistema de nomes xerárquicos de nomes sinxelos de recordar, que indica a súa situación xeográfica ou o propósito ao que están destinados.
Por exemplo o nome ficticio pitagoras.mat.iesmm.es, podería corresponder ao ordenador de Pitágoras, do departamento de matemáticas (subdominio mat) de IES Moliner (subdominio iesmm), pertencente ao dominio principal é, que significa España.
Os servidores de nome de dominio son ordenadores que teñen a función o nome de dominio do ordenador do que se solicita a información coa súa dirección IP e viceversa. Para iso, os servidores de nomes de dominio dispoñen de bases de datos ligadas entre si, coma se se tratase dunha base de datos única.

Localizador uniforme de recursos (URL).

eL URL (Uniform Resource Locator) é unha secuencia de carácteres que, seguindo un modelo estándar, identifica a cada un dos recursos (imaxes, vídeos...)de Internet, para o seu localización.Enconsecuencia a URL debe conter o nome de dominio do servidor no que se encontra albergado o nome de dominio do servidor no que se encontra albergado o dominio que se identifica.
O formato que segue o URL é o:
protocolo//nomee de dominio do servidor/directorio/ficheiro
porejemplohttp//www.iesmarianomolier.es/certamenliterario/elolivar.htmfai referencia a un ficheiro que se denomina elolivar.htm, que se encontra no servidor iesmarianomolier dentro da carpetacertamenliterario
Historia:

El Localizador Uniforme de Recursos fue creado en 1994 ^[ 2 ] por Tim Berners-Lee y el grupo URI de trabajo del Internet Engineering Task Force (IETF) como resultado de la colaboración iniciada en los documentos vivos del IETF "Birds of a Feather" período de sesiones en 1992 .^{[ 3 ] [ 4 ]} El formato combina el sistema pre-existente de nombres de dominio (creado en 1985) con la ruta del archivo de sintaxis, dondebarras se utilizan para separar las carpetas y el archivo de nombres. Convenios ya existentes en los nombres de servidor podría ser antepuesto para completar las rutas de archivos, precedido por una doble barra (/ /). ^[ 5 ]

[ editar ]

6. Historia de internet

Internet: Unha rede de redes.

Poderíase dicir que Internet é unha rede mundial de redes de ordenadores, permite que a estes comunicarse en forma directa compartindo información e servizos ao longo de case todo o mundo.
Cada ordenador forma parte dunha rede conectada a Internet pode comunicarse con calquera outro, con tal de que este último tamén este conectado a Internet. Para que esta comunicación sexa posible é necesaria a existencia dun protocolo, que non é outra cousa que un conxunto de convencións que determinan como se realizase o intercambio de datos entre ordenadores ou programas.
Os protocolos mais usados por todas as redes de Internet chámanse abreviadamente TCP/IP, siglas que corresponden ao protocolo de control de transmisión (Transmision Control Protocol) e ao protocolo de Internet (Internet Protocol)
De aplicación (http,ftp...), Transporte (TCP,UDP...), Rede (IP), Enlace (ethernet, token ring, FDDI...)
Novas posivilidades que ofrece Internet.
As posibilidades que ofrece a rede de redes en relación coa comunicación e o intercambio de información son innumerables; cada día créanse novas ferramentas que facilitan a comunicación entre os usuarios de internet. Entre todas as posibilidades destacan:
-Internet é un enorme almacén de información. Aínda que hai que distinguir entre información valida e veraz da que non o é.
-A rede é un gran mercado. A través de Internet podemos comprar e vender todo tipo de produtos.
-As culturas e sectores minoritarios teñen a oportunidade de usar a rede para a súa difusión.
-A posibilidade de que un equipo de médicos poidan discutir a tempo real sobre o diagnostico dun paciente en risco.
-O investigadores e entidades do Proxecto Xenoma Humano poden transferir os seus enormes datos a Internet.
-Os astrónomos tamen poden compartir datos telescopicos localizados en todas as partes do mundo.
-A transmisión e recepcion de mensaxes, coñecido como correo electrónico ou correo electronico.
-A navegación, esta é a posibilidade de acceder ás millóns de paxinas de información das distintas empresas existentes.

-Transmisión de video, raio, televisión e musica.- Ciber comercio, ou comercio a través da rede.
- FTP, transmisión de ficheiros entre computadoras.
- IRC, posibilidade de comunicarnos con outros usuarios de Internet a través da palabra escrita.
-Os News ou grupos de noticias.

Conexions a Internet.


O número de ordenadores conectados a Internet foi crecendo en todo o mundo. En España a diminución do prezo das conexións e a mellora da calidade da conexión levou a mais do 44% da poboación a conectarse á rede.










Evolución do equipamento TIC nas vivendas.







Nacemento e evolución de Internet.





1996-Durante a guerra fría, e baixo o departamento de de defensa dos EE.UU, comeza o desenvolvemento do proxecto ARPANET. O seu obxectivo era idear un sistema mediante o que, o hipotético caso dun ataque da UNIÓN DE REPÚBLICAS SOCIALISTAS SOVIÉTICAS, se puidese ter acceso a información militar dende calquera parte do país. A solución era unha rede composta de ordenadores na que todos tivesen a mesma importancia, de forma que a desaparición dun ou varios deles non afectase ao tráfico entre os outros.






Construción do muro de Berlín





1969-Semanas antes de que o ser humano pisase a lúa conectáronse catro ordenadores, creando a primeira rede ARPNET.








Primeira pegada na lúa.







1972-Presentáronse e publicaron os resultados obtidos. Incorporáronse mais ordenadores á rede ARPNET chegaron a ser mais de 200 en 1981.
As conexións ARPNET eran pagadas po EE.UU e restrinxíronse a sitios militares, universidades ou algunhas grandes compañías que financiaban proxectos de investigación ou prestaban servizos.
Os primeiros servizos que brindo a rede ARPNET foron o acceso a ordenadores remotos (Telnet), a transferencia de arquivos e a transmisión remota. Tamén apareceu o primeiro programa de correo electrónico que pronto se converteu nunha das aplicacións máis usadas.
1983- Establécese o protocolo TCP/IP como estándar como o protocolo que utilizaria toda rede coetada a ARPNET.Paralelamente, a parte militar de ARPNET forma unha rede independente MILNET, reservando a primeira para fins de investigación.




Podíase considerar este momento como o nacemento de Internet o n.º de ordenadores interconectados era 500.
1989- Desapare ARPNET pero xa se establecera unha maia mundial entre moitas institucións, que crearan as súas propias redes para comunicarse entre si. O número de ordenadores conectados superaba os 100000.
Tim Bernes-Lee, investigador do CERN, desenvolve un sistema de comunicación baseado no Hipertexto, coa intención de facilitar o luxo de información entre os científicos. Crea o protocolo http e olenguage html. Este sistema seria a orixe da World Wide Web.






Tim Bernes -Lee



1992- O crecemento do número de usuarios e o volume da información dispoñible facía difícil encontrar unha información concreta, sen dispoñer dun mapa ou organización de sistema desta. Así apareceron os primeiros sistemas que permitían obter unha lista de direccións como son Archie ou Gophers.
1993- Aparecen os primeiros navegadores de Web.
Dende este momento ata a data incrementáronse infinidade de aplicacións que permiten enviar, recibir, clasificar e xestionar correo electrónico, así como outras formas de intercambio de información sobradamente coñecidas, que fan a sociedade actual a sociedade da información e a comunicación.

Tema 8. Sociedades da información. Comunidades virtuais.

-Por cada un dos seguintes puntos hay que facer unha entrada no blog (6,7,8,9,10 e 12).
-Nas entradas 6,8 e 10 temos que incluir 4 fotografías con titulo que teñan relación co tema en formato grande ou estragrande.
-Nos puntos 7,9 e 12 hay que incluir un video de relación co tema.
O contido da entradas tera como vase o texto do libro, podendo ampliarse a información atraves de internet.

Día das letras Galegas

Ragdog

Vídeo de ragdog (Música Galega)

Conexión a internet.

Proveedor de servicios de internet.
A conexión a internet realízase atraves dun prveedor de servizos de internet. Que suministra unha serie de datos que hacen posible la conexión a internet.

Tipos de cuentas de aceso a internet.
Poden ser:
-Gratuítas. Non hai que pagar o provedor por facilitarnos esta conta. Ofrécese para conexións analóxicas e se tarifica a prezo de chamadas locais.
-Con tarifa por franxa horaria. Ofrécense distintas tarifas en función do tempo de servizo ou do ancho de banda contratado.
-Tarifa plana. É a opción usada habitualmente nas liñas ADSL onde a tarifa dependerá da velocidade contratada.

Modem

Tipos de conexión.
Os mais habituais adoitan ser através de:
-Liña analóxica através dun modem. Hai que realizar unha conexión espedificando todos os datos do provedor no equipo do modem. 
-Liña dixital ADSL mediante un router. O router é subministrado polo provedor previamente configurado.
-Conexión cun dispositivo móbil. A conexión por movil facilita a conexión onde hai dificultades para chegar con cable e a liberdade de ter conexión móbil.
Modem o router.

Router.

-O modem. é un dispositivo que transforma os sinais dixitais do ordenador en sinais analóxicos. Úsase cando se realiza a conexión a través dunha liña telefónica analóxica.
-O Router. Úsase para a interconexión de redes de ordenadores. Se é inarámico permite a conexión vía Wifi.

Modem interno.

Conectar router con dispositivos.

1. Enchufar os cables de rede no router.
2. Conectar o cable de telefonía do router á liña ADSL.
3. Instalar microfiltros nas rosetas telefónicas.
4. Enchufar o router á corrente e acendelo.
5. Esperar ata que a luz do ADSL se acenda.
6. As luces dos portos con conexión han de estar acendidas.

Configuración dunha conexión ADSL.

Un router ten IP polo que é tratado como un ordenador. Aínda Que só haxa un ordenador pódese falar de rede se se configura correctamente. Pódese realizar:
-Co asistente. Pódese usar o disco que subministra o provedor ou o asistente do sistema operativo.
-Manualmente. Asignando como porta de enlace para cada ordenador a IP do router.
Acceder a internet.

Chrome e un explorador de internet.

Abonda con entrar nun explorador e se todo esta configurado correctamente pódese comezar a navegar.

Comprovacións.
- O router asigna automaticamente unha IP ao ordenador. Pódese con provar a Ip cos comandos ipconfig ou ifconfig.
- Para saber se hai conexión facer un ping dende o ordenador á IP.
- As luces verdes do router indican boa conexión e as amarelas conflitos.

Añadir leyenda

Aqui podes encontrar información moi interesante.

La red de internet.

Servicios de Internet.
-Navegación (world Wide Web) Se traduce como arañeira de alcancemundial.Tambien coñecido como www.
A navegación prodúcese atraves de paxinas web. Para acceder a elas hai que usar exploradores tales como firefox, explored...
-Correo electrónico (@). Permite recibir e enviar correos electrónicos doutros usuarios de calquera lugar do mundo. para iso hai que usar programas de correo como Evolutión, Thunderbird...
-Transferencia de ficheiros (FTP) Permite enviar ou recivir ficheiros de equipos conectados á rede.
-Grupo de noticias (NEWS) Permite acceder a grupos de discusión ou foros no que se tratan diversos temas.
Pódese acceder vía web Evolutión, Thunderbird...
-Chat ou videoconferencias (IRC). Pódense manter con persoas a tempo real. Pode facerse vía texto ou por videoconferencia. con Gaimmessenger.
-Outros. Hai moitos mais servizos como o comercio electrónico, Servizo Telnet...
Tipos de conexión.
O obxectivo é dispoñer dunha conexión de ancho de banda con servizos alcanzables..
Os mais importantes són:
-Liña telefónica. Poden ser:
Lineas analóxicas. A conexión realízase cun modem a 56kbpsconectado á RTB. É lenta e non permite usar o teléfono mentres estas conectado.
Lineas dixitais. A información envíase codificada polo que se transmite mais rápido. Son capaces de integrar varios servizos tales con ver a tele conectarse e falar polo teléfono á vez.
-Cable. Usa cable de fibra óptica, que chega ata o domicilio, para a conexión.
-Telefonía móbil. O acceso a Internet é posible atraves da telefonía móbil para a conexión de PDA, portátiles etc. Tiene baixa velocidade e as súas tarifas son elevadas. Os móbiles de cuarta xeración son capaces de ofrecer prestacións similares ás dos ordenadores.
-Vía satélite. Permite dar cobertura a zonas onde non pode chegar o cable.
-Rede eléctrica. Aprovéitanse lineas as eléctricas para transmitir datos a alta velocidade.
Ancho de banda.
É a velocidade de transmisión de datos.
Kbps: quilobits por segundo.
Mbps: Megabits por segundo.
Gbps: Xigabits por segundo.
Recorda 1 byte= 8 bits

Aquí podes encotrar información moi interesante

Conexión entre dispositivos moviles

Dispositivos móviles.

Ordenador portatil

Los avances tecnologicos en miniaturización de dispositivos foron moi grandes. Estes caracterízanse por ser móbiles, ter capacidade de procesamento e comunicación en rede...
Algus exemplos són:

PDA

- Ordenadores portátiles.
- Dispositivos de man, móbiles, gps, videocámaras...
- Dispositivos que se poden levar postos, reloxos dixitais con funcionamento de PDA ,sensores...
-Dispositivos inseridos en aparatos, vehículos, electrodomésticos...

Computación movil ubica.

Os GPS poseen computación móvil

-Chámase computación móbil á realización de tarefas informáticas mentres o usuario esta en movemento. Isto permite ao usuarioconetarse a Internet ou imprimir dende a impresora mais próxima.
Un aparato colocado nun ámbito novo re configúrase automaticamente.
-Computación sitúa é a integración da informática no ámbito dos usuarios usando dispositivos móbiles. Por exemplo poder ver unha imaxe dunha cámara de vixilancia no móbil.

Tipos de conexión inalámbrica.

Simbolo de BlueTooth

A conexión de dispositivos móbiles necesita conexión inarámica. para iso úsanse:
-Redes WIFI, son redes de área local inarámica.
-Redes WIMAX, son redes de área metropolitana que permiten conexión de banda ancha en alta velocidade.
-Redes ad-hoc, Permite a conexión de dispositivos entre se sen necesidade de conectarse a unha rede.
-Comunicación WAP, comunicacións inarámicas por telefonía móbil.
-Redes de infravermellos (IR), permite a comunicación entre dous dispositivos usando ondas infravermellas.
-BlueTooth, úsase na conexión inarámica de curto alcance (10m)

Adaptador USB. 

para compartir algúns dispositivos PC, impresoras etc., en móbiles pódese usar unha tarxeta inarámica ou USB. A vantaxe do USB é que non necesita montaxe.

Blackberry.

Dispositivo handheld que pode utilizar os servizos de correo electrónico, SMS e outros servizos de comunicación inarámica.


Aquí podes encontrar información moi interesante.