7.Fundamento teorico de Internet

Protocolo de comutación de paquetes TCP/IP.

Internet permite conectar ordenadores de todo o mundo independentemente do sistema operativo que teña que utilicen e a subrede á que pertencen. Para que isto sexa posible é necesario ter un protocolo común único, de forma que todos os ordenadores poidan interpretar e entender correctamente a información. O que usan os ordenadores conectados a Internet é o protocolo TCP/IP.
O protocolo de transmisión TCP/IP (Transmisión ControlProtocol/Internet Protocol) en realidade é un sistema de protocolos. O primeiro, TCP, baséase en dividir paquetes, na orixe, a información que se envía a través da rede; estes paquetes viaxasen por distinto camiño ata chegar ao seu destino e recompoñerse de novo. O segundo, IP, dirixe a información axeitadamente a través de Internet.
Vantaxes e incovenientes:
O conxunto TCP/IP está deseñado para enrutar e ten un grao moi elevado de fiabilidade, é adecuado para redes grandes e medianas, así como en redes empresariais. Utilízase a nivel mundial para conectarse a Internet e aos servidores web. É compatible coas ferramentas estándar para analizar o funcionamento da rede.
Un inconveniente de TCP/IP é que é máis difícil de configurar e de manter que NetBEUI ou IPX/SPX; ademais é algo máis lento en redes cun volume de tráfico medio baixo. Non obstante, pode ser máis rápido en redes cun volume de tráfico grande onde haxa que enrutarun gran número de tramas.
O conxunto TCP/IP utilízase tanto en campus universitarios como en complexos empresariais, onde utilizan moitos enrutadores e conexións a mainframe ou a ordenadores UNIX, así como tamén en redes pequenas ou domésticas,en teléfonos móbiles e en domótica

Que e un host.

O termo host utilízase para referirse a un ordenador cuxa función é dun punto de inicio e final da transferencia de datos a través de Internet, é dicir, un ordenador encóntrase conectado permanentemente a Internet e a través do acceden todos os que estean conectados ao.Os usuarios deben utilizar anfitrions para ter acceso á rede. En xeral, os anfitrions son computadores monousuario ou multiusuario que ofrecen servizos de transferencia de arquivos, conexión remota, servidores de base de datos, servidores web, etc. Os usuarios que fan uso dos anfitrions poden á súa vez pedir os mesmos servizos a outras máquinas conectadas á rede.

Direción IP. 

Cada ordenador conectado a Internet ten unha dirección exclusiva que o distingue de calquera outro ordenador do mundo dirección do mundo. Esta dirección está formada por catro números separados por puntos en cada un dos cales se toman valores do 0 ao 255. Por exemplo, os seguintes números poderían ser direccións IP: 130.238.44.5.
En ocasións fanse distincións entre direccións IP publicas e privadas. A dirección IP pública é a que se usa para distinguir o equipo cando navega por Internet, descárgase o correo ou faise uso de de calquera dos servizos da rede. A dirección Ip privada é a que ten asignado o noso ordenador. Habitualmente estas coinciden non obstante cando a conexión se fai atreves dunha rede privada, usando un router, a IP publica poderá ser a do router e a privada a que identifica ao ordenador o a rede.

Como averiguar a dirección IP.

Para coñecer a IP se devén realizar os seguintes pasos:
1. Facer clic en inicio.
2. Seleccionar todos os programas, accesorios, símbolos do sistema.
3. Escribir o comando ipconfig e pulsar intro.

O sistema de nomes de dominio DNS.

Inicialmente é o número do ordenadores conectados a Internet era limitado, polo que abondaba unha simple táboa para asociar cada equipo co seu IP.el número de usuarios foi crecendo esponencialmente,de modo que recordar a IP de cada un deles volveuse imposible.
Para solucionar este problema e facilitar o acceso aos usuarios púxoselle nome aos ordenadores conectados á rede, de forma que fose innecesario recordar direccións IP. Así se creo o nome de sistema de Nomes de Dominios (DNS) que permitía identificar a entrada mediante un sistema de nomes xerárquicos de nomes sinxelos de recordar, que indica a súa situación xeográfica ou o propósito ao que están destinados.
Por exemplo o nome ficticio pitagoras.mat.iesmm.es, podería corresponder ao ordenador de Pitágoras, do departamento de matemáticas (subdominio mat) de IES Moliner (subdominio iesmm), pertencente ao dominio principal é, que significa España.
Os servidores de nome de dominio son ordenadores que teñen a función o nome de dominio do ordenador do que se solicita a información coa súa dirección IP e viceversa. Para iso, os servidores de nomes de dominio dispoñen de bases de datos ligadas entre si, coma se se tratase dunha base de datos única.

Localizador uniforme de recursos (URL).

eL URL (Uniform Resource Locator) é unha secuencia de carácteres que, seguindo un modelo estándar, identifica a cada un dos recursos (imaxes, vídeos...)de Internet, para o seu localización.Enconsecuencia a URL debe conter o nome de dominio do servidor no que se encontra albergado o nome de dominio do servidor no que se encontra albergado o dominio que se identifica.
O formato que segue o URL é o:
protocolo//nomee de dominio do servidor/directorio/ficheiro
porejemplohttp//www.iesmarianomolier.es/certamenliterario/elolivar.htmfai referencia a un ficheiro que se denomina elolivar.htm, que se encontra no servidor iesmarianomolier dentro da carpetacertamenliterario
Historia:

El Localizador Uniforme de Recursos fue creado en 1994 ^[ 2 ] por Tim Berners-Lee y el grupo URI de trabajo del Internet Engineering Task Force (IETF) como resultado de la colaboración iniciada en los documentos vivos del IETF "Birds of a Feather" período de sesiones en 1992 .^{[ 3 ] [ 4 ]} El formato combina el sistema pre-existente de nombres de dominio (creado en 1985) con la ruta del archivo de sintaxis, dondebarras se utilizan para separar las carpetas y el archivo de nombres. Convenios ya existentes en los nombres de servidor podría ser antepuesto para completar las rutas de archivos, precedido por una doble barra (/ /). ^[ 5 ]

[ editar ]

6. Historia de internet

Internet: Unha rede de redes.

Poderíase dicir que Internet é unha rede mundial de redes de ordenadores, permite que a estes comunicarse en forma directa compartindo información e servizos ao longo de case todo o mundo.
Cada ordenador forma parte dunha rede conectada a Internet pode comunicarse con calquera outro, con tal de que este último tamén este conectado a Internet. Para que esta comunicación sexa posible é necesaria a existencia dun protocolo, que non é outra cousa que un conxunto de convencións que determinan como se realizase o intercambio de datos entre ordenadores ou programas.
Os protocolos mais usados por todas as redes de Internet chámanse abreviadamente TCP/IP, siglas que corresponden ao protocolo de control de transmisión (Transmision Control Protocol) e ao protocolo de Internet (Internet Protocol)
De aplicación (http,ftp...), Transporte (TCP,UDP...), Rede (IP), Enlace (ethernet, token ring, FDDI...)
Novas posivilidades que ofrece Internet.
As posibilidades que ofrece a rede de redes en relación coa comunicación e o intercambio de información son innumerables; cada día créanse novas ferramentas que facilitan a comunicación entre os usuarios de internet. Entre todas as posibilidades destacan:
-Internet é un enorme almacén de información. Aínda que hai que distinguir entre información valida e veraz da que non o é.
-A rede é un gran mercado. A través de Internet podemos comprar e vender todo tipo de produtos.
-As culturas e sectores minoritarios teñen a oportunidade de usar a rede para a súa difusión.
-A posibilidade de que un equipo de médicos poidan discutir a tempo real sobre o diagnostico dun paciente en risco.
-O investigadores e entidades do Proxecto Xenoma Humano poden transferir os seus enormes datos a Internet.
-Os astrónomos tamen poden compartir datos telescopicos localizados en todas as partes do mundo.
-A transmisión e recepcion de mensaxes, coñecido como correo electrónico ou correo electronico.
-A navegación, esta é a posibilidade de acceder ás millóns de paxinas de información das distintas empresas existentes.

-Transmisión de video, raio, televisión e musica.- Ciber comercio, ou comercio a través da rede.
- FTP, transmisión de ficheiros entre computadoras.
- IRC, posibilidade de comunicarnos con outros usuarios de Internet a través da palabra escrita.
-Os News ou grupos de noticias.

Conexions a Internet.


O número de ordenadores conectados a Internet foi crecendo en todo o mundo. En España a diminución do prezo das conexións e a mellora da calidade da conexión levou a mais do 44% da poboación a conectarse á rede.










Evolución do equipamento TIC nas vivendas.







Nacemento e evolución de Internet.





1996-Durante a guerra fría, e baixo o departamento de de defensa dos EE.UU, comeza o desenvolvemento do proxecto ARPANET. O seu obxectivo era idear un sistema mediante o que, o hipotético caso dun ataque da UNIÓN DE REPÚBLICAS SOCIALISTAS SOVIÉTICAS, se puidese ter acceso a información militar dende calquera parte do país. A solución era unha rede composta de ordenadores na que todos tivesen a mesma importancia, de forma que a desaparición dun ou varios deles non afectase ao tráfico entre os outros.






Construción do muro de Berlín





1969-Semanas antes de que o ser humano pisase a lúa conectáronse catro ordenadores, creando a primeira rede ARPNET.








Primeira pegada na lúa.







1972-Presentáronse e publicaron os resultados obtidos. Incorporáronse mais ordenadores á rede ARPNET chegaron a ser mais de 200 en 1981.
As conexións ARPNET eran pagadas po EE.UU e restrinxíronse a sitios militares, universidades ou algunhas grandes compañías que financiaban proxectos de investigación ou prestaban servizos.
Os primeiros servizos que brindo a rede ARPNET foron o acceso a ordenadores remotos (Telnet), a transferencia de arquivos e a transmisión remota. Tamén apareceu o primeiro programa de correo electrónico que pronto se converteu nunha das aplicacións máis usadas.
1983- Establécese o protocolo TCP/IP como estándar como o protocolo que utilizaria toda rede coetada a ARPNET.Paralelamente, a parte militar de ARPNET forma unha rede independente MILNET, reservando a primeira para fins de investigación.




Podíase considerar este momento como o nacemento de Internet o n.º de ordenadores interconectados era 500.
1989- Desapare ARPNET pero xa se establecera unha maia mundial entre moitas institucións, que crearan as súas propias redes para comunicarse entre si. O número de ordenadores conectados superaba os 100000.
Tim Bernes-Lee, investigador do CERN, desenvolve un sistema de comunicación baseado no Hipertexto, coa intención de facilitar o luxo de información entre os científicos. Crea o protocolo http e olenguage html. Este sistema seria a orixe da World Wide Web.






Tim Bernes -Lee



1992- O crecemento do número de usuarios e o volume da información dispoñible facía difícil encontrar unha información concreta, sen dispoñer dun mapa ou organización de sistema desta. Así apareceron os primeiros sistemas que permitían obter unha lista de direccións como son Archie ou Gophers.
1993- Aparecen os primeiros navegadores de Web.
Dende este momento ata a data incrementáronse infinidade de aplicacións que permiten enviar, recibir, clasificar e xestionar correo electrónico, así como outras formas de intercambio de información sobradamente coñecidas, que fan a sociedade actual a sociedade da información e a comunicación.

Tema 8. Sociedades da información. Comunidades virtuais.

-Por cada un dos seguintes puntos hay que facer unha entrada no blog (6,7,8,9,10 e 12).
-Nas entradas 6,8 e 10 temos que incluir 4 fotografías con titulo que teñan relación co tema en formato grande ou estragrande.
-Nos puntos 7,9 e 12 hay que incluir un video de relación co tema.
O contido da entradas tera como vase o texto do libro, podendo ampliarse a información atraves de internet.